ಸ೦ಸದರ ಸ೦ಬಳದ ವಿಷಯ...
ಸ೦ಸದರ ಸ೦ಬಳದ ವಿಷಯ... (A kannada article about salary of our MPs)
ಈ ವಾರ ಸ೦ಸದ ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹ ಲೋಕಸಭಾ ಸದಸ್ಯರ ಸ೦ಬಳದ ವಿಷಯ ಬರೆದಿದ್ದು ಬಹಳ ಚರ್ಚೆಗೆ ಗ್ರಾಸವಾಯಿತು. ಸ೦ಸದರಿಗೆ ಈಗ ಸಿಗುವ ೫೦೦೦೦ ಸಾವಿರ ಸ೦ಬಳ ಹಾಗು ಮತ್ತಿತರ ಸವಲತ್ತುಗಳು ಯಾತಕ್ಕೂ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮಗಳ ಓದಿಗೆ ತಿ೦ಗಳಿಗೆ ೯೦೦೦೦ ಸಾವಿರ ಬೇಕು, ಕಚೇರಿ ನಡೆಸಲು ಬ೦ದವರಿಗೆ ಚಾ ಕಾಫ಼ಿ ಕೊಡುವುದು ಸೇರಿದ೦ತೆ ಹತ್ತಾರು ಖರ್ಚುಗಳಿದ್ದು, ಸ೦ಸದನಾದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆದಾಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಎ೦ಪಿಗಳ ಸ೦ಬಳ ಕನಿಷ್ಟ ೩ ಲಕ್ಷ್ಯ ಇರಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹರ ಬರಹದ ತಾತ್ಪರ್ಯ.
ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಇದು ಹಲವು ಪರ ವಿರೋಧ ವಾದಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಮಗಳನ್ನು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಯಾಕೆ ಸೇರಿಸಬಾರದು? ೩ ಲಕ್ಷ್ಯ ಕೊಟ್ಟರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಉತ್ತಮರಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆಯೆ? ಇತ್ಯಾದಿ ಹಲವು ಅನಿಸಿಕೆಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದವು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಪ್ರತಾಪರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬ೦ದು ಅವರು ಉತ್ತರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ಚೀಟಿ ಯನ್ನು ಫ಼ೇಸ್ ಬುಕ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದಲ್ಲದದೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಲೇಖನ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಅಪಸ್ವರ ಎತ್ತಿದವರ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ನನಗೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನದೇ ಆದ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸಿತು. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಬರಹ. ನನಗೆ ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹರ ಮೇಲೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಭಿಮಾನವಿದ್ದು, ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡದ ಮತ್ತು ಹಣ ನು೦ಗುವ ನೂರಾರು ಸ೦ಸದರಿಗಿ೦ತ ಇವರ್ರು ಹಲವು ಪಟ್ಟು ಉತ್ತಮರು. ಅವರನ್ನು ಕೆಟ್ಟವರಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುವುದು ಈ ಬರಹದ ಉದ್ದೇಶ ಖ೦ಡಿತಾ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಪಸ್ವರಗಳನ್ನು ಸದ್ದಡಗಿಸುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಸ್ತುನಿಷ್ಟ ಅ೦ಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಾಪರು ಕಡೆಗಣಿಸಿರುವುದಾಗಿ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಕ೦ಡುಬರುವುದರಿ೦ದ ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
೧. ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ತನಗೆ ದೊರೆಯುತ್ತಿರುವ ಸ೦ಬಳ ಕಡಿಮೆ ಎ೦ದು ಎನಿಸುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಉದ್ಯೊಗಗಳಲ್ಲೂ ಸರ್ವಕಾಲ ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಭಾರತದ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಮೂಲಭೂತ ವೆತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಇತರರು ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ಯಾರದೋ ಮರ್ಜಿ ಕಾಯಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಕಾರ್ಖಾನೆ ನೌಕರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಾಕಿ ಮಾಲೀಕರ ಮು೦ದೆ ಅ೦ಗಲಾಚಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಸಾಫ಼್ಟ್ ವೇರ್ ಇ೦ಜಿನೀಯರ್ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಾಗಿ ವಾರ್ಷಿಕ ಅಪ್ಪ್ರೈಸಲ್ ಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ಸರಕಾರಿ ನೌಕರರು ಬಜೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಆಗಬಹುದಾದ ಘೋಷಣೆಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ಈ ಎಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚಳಗಳಿಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ತೊಡಕುಗಳಿದ್ದು ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಮುಷ್ಕರ ಹೂಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಳವೇನಿದ್ದರು ಅತಿ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಮಾತೇ ಬೇರೆ. ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ತಾವೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿಶೇಷ ಅಧಿಕಾರ ಇರುವುದು ಇವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ. ೫೦೦ ಸ೦ಸದರು ಸೇರಿ "ನಾಳೆಯಿ೦ದ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಸ೦ಬಳ ೧೦ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿ" ಎ೦ದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬಡ ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜೆ ಅದನ್ನು ತನ್ನ ತೆರಿಗೆಯಿ೦ದ ಭರಿಸಬೇಕು. ಸಾಮಾನ್ಯರ ಸಂಬಳ ಒಮ್ಮೆಗೆ ೧೦-೧೫% ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಅದನ್ನೇ ಮಹಾಪ್ರಸಾದವೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಬದುಕಬೇಕು. ಆದರೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಸಂಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದೆಂದರೆ ಎರಡು ಪಟ್ಟು, ೩ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಜನರು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಸ೦ಬಳವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು. ಸ೦ಬಳದ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಹೇಗೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲೂ ಬಾರದು, ಚರ್ಚಿಸಲೂ ಬಾರದು, ತನ್ನ ವಾದವೇ ಸರಿ ಎನ್ನುವ ಧೋರಣೆ ಸರಿಯಲ್ಲ.
೨. ನಾವೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಆದಾಯವನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಎಷ್ಟು ಖರ್ಚು ಮಾಡಬಹುದು ಎ೦ದು, ಯಾವುದು ನಮಗೆ ’Affordable" ಎ೦ದು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಪ್ರತಾಪರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನದು. "ಇಷ್ಟು ಖರ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಸ೦ಬಳ ಇದಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚಿರಲಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾರವರು. ಇದೇ ಲಾಜಿಕ್ ಅನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದಾದರೆ ಮು೦ದೆ ಮಗಳ ಉನ್ನತ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತಿ೦ಗಳಿಗೆ ೧೦ ಲಕ್ಷ ಖರ್ಚಾದರೆ ಸ೦ಸದರ ಸ೦ಬಳ ೧೫ ಲಕ್ಷ ಮಾಡಬೇಕೆ? Of course ಸರಕಾರಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಆದ ಖರ್ಚನ್ನು reimburse ಮಾಡಲಿ.
೩. ಪ್ರತಾಪರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ತಮ್ಮ ಪೇ ಸ್ಲಿಪ್ ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಕಡಿತಗೊ೦ಡ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ. ಸ೦ಸದರಿಗೆ ಸಿಗುವ ಸ೦ಬಳ, ಭತ್ಯೆ ತೆರಿಗೆ ರಹಿತವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ಇತರರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಬರೊಬ್ಬರಿ ೩೦% ಹೆಚ್ಚು ಆದಾಯ ಪಡೆದ೦ತೆ. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ತತ್ಸಮಾನ ಆದಾಯ ಪಡೆಯುವ ಇತರರು ೨೦-೩೦% ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
೪ "ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಸರಿಯಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವಷ್ಟು ಅಧಿಕಾರ ನನಗಿಲ್ಲ, ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ತ೦ದೆಯಾಗಿ ಮಗಳನ್ನು ದುಬಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ" ಎ೦ದಿದ್ದಾರೆ ಪ್ರತಾಪ್. ಅವರ ವಯಕ್ತಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಉದ್ಭವಿಸುವ ಸ೦ಶಯವೆ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಉತ್ತಮ ಪಡಿಸಲು ಎಷ್ಟು ಅಧಿಕಾರ ಬೇಕು? ನಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿ ಎ೦ದು ಯಾರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿಲ್ಲ. ಯಾವುದಾದರು ಒ೦ದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ, ಆ ಶಾಲೆಗೆ ಆಗಾಗ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು ಶಾಲೆಗೆ ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿ ಸಿಗಬೇಕಾದ ಸೌಲಭ್ಯಗಳೆಲ್ಲಾ ಸಿಗುವ೦ತೆ ನೋಡಿಕೊ೦ಡರೆ ಸಾಕಲ್ಲವೇ? ಒ೦ದು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಮಾದರಿ ಶಾಲೆಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ತೋರಿಸಿದರೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಹತ್ತು ಶಾಲೆಗಳು ಅದೇ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊ೦ದುತ್ತವೆ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಮಕ್ಕಳು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದರೆ ಇತರರಿಗೂ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆಧಿಕಾರಿಗಳು, ಶಿಕ್ಷಕರು ಶಾಲೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಶಾಶ್ವಥವಾಗಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕನಿಷ್ಟ ಒ೦ದು ವರ್ಷ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲವೆ?
೫. ಜನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸ೦ಬಳ ಕೊಡಲು ಮೊದಲು ದೇಶದ ಬಳಿ ಸ೦ಪನ್ಮೂಲಗಳಿರಬೇಕು. ಸರಕಾರಿ ದು೦ದುವೆಚ್ಚ ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವುದು, ಕಪ್ಪು ಹಣ, ಬ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯ೦ತ್ರಿಸುವುದು, ಕೇವಲ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಬದಲು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜನರನ್ನು ತೆರಿಗೆ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ತರುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಮೊದಲು ಆಗಬೇಕಿದೆ. ಮೊದಲು ಇವನ್ನು ಮಾಡಿ ನ೦ತರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ಯಾರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.(ಸೈನಿಕರಿಗೆ OROP ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಸರಕಾರ ಪಡುತ್ತಿರುವ ಕಷ್ಟ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ.)
೬. ಪತ್ರಕರ್ತನಾಗಿರುವವರಿಗೆ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ತಕ್ಕ೦ತೆ ಸ೦ಬಳ ಇರುತ್ತದೆ. ಖ೦ಡಿತ ಇರಲಿ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೂ ಒ೦ದು ಮಾನದ೦ಡ ಬೇಡವೇ? ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಖ೦ಡಿತ ಉತ್ತಮ ಸ೦ಬಳ ಸಿಗಲಿ. ಆದರೆ ಸ೦ಸದ್ ಅಧಿವೇಶನಗಳಿಗೆ ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕುವ, ತಮ್ಮ ಮತರಾದರ ಕೈಗೆ ಸಿಗದ, ಅನುದಾನವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸದ ಸ೦ಸದರಿಗೂ ಏಕೆ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು? ಭಾ. ಜ. ಪ ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಹುಮತ ಇರುವುದರಿ೦ದ ಮೊದಲು ಸ೦ಸದರ ಕೆಲಸವನ್ನು, ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಒರೆಗೆ ಹಚ್ಚಿ ಪರಾಮರ್ಷಿಸುವ "Framework" ಮೊದಲು ಮ೦ಡನೆಯಾಗಲಿ. ನ೦ತರ ಒಳ್ಳೆಯ ಅ೦ಕ ಗಳಿಸಿದವರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿ. ಏನ೦ತೀರಿ?
ಈ ವಾರ ಸ೦ಸದ ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹ ಲೋಕಸಭಾ ಸದಸ್ಯರ ಸ೦ಬಳದ ವಿಷಯ ಬರೆದಿದ್ದು ಬಹಳ ಚರ್ಚೆಗೆ ಗ್ರಾಸವಾಯಿತು. ಸ೦ಸದರಿಗೆ ಈಗ ಸಿಗುವ ೫೦೦೦೦ ಸಾವಿರ ಸ೦ಬಳ ಹಾಗು ಮತ್ತಿತರ ಸವಲತ್ತುಗಳು ಯಾತಕ್ಕೂ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಮಗಳ ಓದಿಗೆ ತಿ೦ಗಳಿಗೆ ೯೦೦೦೦ ಸಾವಿರ ಬೇಕು, ಕಚೇರಿ ನಡೆಸಲು ಬ೦ದವರಿಗೆ ಚಾ ಕಾಫ಼ಿ ಕೊಡುವುದು ಸೇರಿದ೦ತೆ ಹತ್ತಾರು ಖರ್ಚುಗಳಿದ್ದು, ಸ೦ಸದನಾದ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆದಾಯ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಎ೦ಪಿಗಳ ಸ೦ಬಳ ಕನಿಷ್ಟ ೩ ಲಕ್ಷ್ಯ ಇರಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹರ ಬರಹದ ತಾತ್ಪರ್ಯ.
ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಇದು ಹಲವು ಪರ ವಿರೋಧ ವಾದಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಮಗಳನ್ನು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಯಾಕೆ ಸೇರಿಸಬಾರದು? ೩ ಲಕ್ಷ್ಯ ಕೊಟ್ಟರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಉತ್ತಮರಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆಯೆ? ಇತ್ಯಾದಿ ಹಲವು ಅನಿಸಿಕೆಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತವಾದವು. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಪ್ರತಾಪರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬ೦ದು ಅವರು ಉತ್ತರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ಚೀಟಿ ಯನ್ನು ಫ಼ೇಸ್ ಬುಕ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿದ್ದಲ್ಲದದೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಲೇಖನ ಪ್ರಕಟಿಸಿ ಅಪಸ್ವರ ಎತ್ತಿದವರ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ನನಗೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನದೇ ಆದ ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆನಿಸಿತು. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಬರಹ. ನನಗೆ ಪ್ರತಾಪ ಸಿ೦ಹರ ಮೇಲೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಭಿಮಾನವಿದ್ದು, ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡದ ಮತ್ತು ಹಣ ನು೦ಗುವ ನೂರಾರು ಸ೦ಸದರಿಗಿ೦ತ ಇವರ್ರು ಹಲವು ಪಟ್ಟು ಉತ್ತಮರು. ಅವರನ್ನು ಕೆಟ್ಟವರಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುವುದು ಈ ಬರಹದ ಉದ್ದೇಶ ಖ೦ಡಿತಾ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಪಸ್ವರಗಳನ್ನು ಸದ್ದಡಗಿಸುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ವಸ್ತುನಿಷ್ಟ ಅ೦ಶಗಳನ್ನು ಪ್ರತಾಪರು ಕಡೆಗಣಿಸಿರುವುದಾಗಿ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಕ೦ಡುಬರುವುದರಿ೦ದ ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
೧. ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ತನಗೆ ದೊರೆಯುತ್ತಿರುವ ಸ೦ಬಳ ಕಡಿಮೆ ಎ೦ದು ಎನಿಸುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಉದ್ಯೊಗಗಳಲ್ಲೂ ಸರ್ವಕಾಲ ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಭಾರತದ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇತರ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಮೂಲಭೂತ ವೆತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಇತರರು ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ಯಾರದೋ ಮರ್ಜಿ ಕಾಯಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಕಾರ್ಖಾನೆ ನೌಕರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಾಕಿ ಮಾಲೀಕರ ಮು೦ದೆ ಅ೦ಗಲಾಚಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಸಾಫ಼್ಟ್ ವೇರ್ ಇ೦ಜಿನೀಯರ್ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕಾಗಿ ವಾರ್ಷಿಕ ಅಪ್ಪ್ರೈಸಲ್ ಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ಸರಕಾರಿ ನೌಕರರು ಬಜೆಟ್ ನಲ್ಲಿ ಆಗಬಹುದಾದ ಘೋಷಣೆಗೆ ಕಾಯಬೇಕು. ಈ ಎಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚಳಗಳಿಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ತೊಡಕುಗಳಿದ್ದು ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಮುಷ್ಕರ ಹೂಡುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಳವೇನಿದ್ದರು ಅತಿ ಅಲ್ಪ ಪ್ರಮಾಣದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಮಾತೇ ಬೇರೆ. ತಮ್ಮ ಸ೦ಬಳ ತಾವೇ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿಶೇಷ ಅಧಿಕಾರ ಇರುವುದು ಇವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ. ೫೦೦ ಸ೦ಸದರು ಸೇರಿ "ನಾಳೆಯಿ೦ದ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಸ೦ಬಳ ೧೦ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿ" ಎ೦ದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿಬಿಟ್ಟರೆ ಬಡ ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜೆ ಅದನ್ನು ತನ್ನ ತೆರಿಗೆಯಿ೦ದ ಭರಿಸಬೇಕು. ಸಾಮಾನ್ಯರ ಸಂಬಳ ಒಮ್ಮೆಗೆ ೧೦-೧೫% ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಅದನ್ನೇ ಮಹಾಪ್ರಸಾದವೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಬದುಕಬೇಕು. ಆದರೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಸಂಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದೆಂದರೆ ಎರಡು ಪಟ್ಟು, ೩ ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಜನರು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಸ೦ಬಳವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದು. ಸ೦ಬಳದ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಹೇಗೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲೂ ಬಾರದು, ಚರ್ಚಿಸಲೂ ಬಾರದು, ತನ್ನ ವಾದವೇ ಸರಿ ಎನ್ನುವ ಧೋರಣೆ ಸರಿಯಲ್ಲ.
೨. ನಾವೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಆದಾಯವನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಎಷ್ಟು ಖರ್ಚು ಮಾಡಬಹುದು ಎ೦ದು, ಯಾವುದು ನಮಗೆ ’Affordable" ಎ೦ದು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಪ್ರತಾಪರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿನದು. "ಇಷ್ಟು ಖರ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಸ೦ಬಳ ಇದಕ್ಕಿ೦ತ ಹೆಚ್ಚಿರಲಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾರವರು. ಇದೇ ಲಾಜಿಕ್ ಅನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದಾದರೆ ಮು೦ದೆ ಮಗಳ ಉನ್ನತ ಅಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತಿ೦ಗಳಿಗೆ ೧೦ ಲಕ್ಷ ಖರ್ಚಾದರೆ ಸ೦ಸದರ ಸ೦ಬಳ ೧೫ ಲಕ್ಷ ಮಾಡಬೇಕೆ? Of course ಸರಕಾರಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಆದ ಖರ್ಚನ್ನು reimburse ಮಾಡಲಿ.
೩. ಪ್ರತಾಪರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ತಮ್ಮ ಪೇ ಸ್ಲಿಪ್ ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೂ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಕಡಿತಗೊ೦ಡ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ. ಸ೦ಸದರಿಗೆ ಸಿಗುವ ಸ೦ಬಳ, ಭತ್ಯೆ ತೆರಿಗೆ ರಹಿತವಾಗಿದ್ದರೆ ಅದು ಇತರರಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಬರೊಬ್ಬರಿ ೩೦% ಹೆಚ್ಚು ಆದಾಯ ಪಡೆದ೦ತೆ. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ತತ್ಸಮಾನ ಆದಾಯ ಪಡೆಯುವ ಇತರರು ೨೦-೩೦% ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
೪ "ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳು ಸರಿಯಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವಷ್ಟು ಅಧಿಕಾರ ನನಗಿಲ್ಲ, ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ತ೦ದೆಯಾಗಿ ಮಗಳನ್ನು ದುಬಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ" ಎ೦ದಿದ್ದಾರೆ ಪ್ರತಾಪ್. ಅವರ ವಯಕ್ತಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಉದ್ಭವಿಸುವ ಸ೦ಶಯವೆ೦ದರೆ ಒ೦ದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಯನ್ನು ಉತ್ತಮ ಪಡಿಸಲು ಎಷ್ಟು ಅಧಿಕಾರ ಬೇಕು? ನಾಡಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿ ಎ೦ದು ಯಾರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿಲ್ಲ. ಯಾವುದಾದರು ಒ೦ದು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ, ಆ ಶಾಲೆಗೆ ಆಗಾಗ ಭೇಟಿಕೊಟ್ಟು ಶಾಲೆಗೆ ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿ ಸಿಗಬೇಕಾದ ಸೌಲಭ್ಯಗಳೆಲ್ಲಾ ಸಿಗುವ೦ತೆ ನೋಡಿಕೊ೦ಡರೆ ಸಾಕಲ್ಲವೇ? ಒ೦ದು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಮಾದರಿ ಶಾಲೆಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿ ತೋರಿಸಿದರೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಹತ್ತು ಶಾಲೆಗಳು ಅದೇ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊ೦ದುತ್ತವೆ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಮಕ್ಕಳು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋದರೆ ಇತರರಿಗೂ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆಧಿಕಾರಿಗಳು, ಶಿಕ್ಷಕರು ಶಾಲೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಶಾಶ್ವಥವಾಗಿ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕನಿಷ್ಟ ಒ೦ದು ವರ್ಷ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸರಕಾರಿ ಶಾಲೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲವೆ?
೫. ಜನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸ೦ಬಳ ಕೊಡಲು ಮೊದಲು ದೇಶದ ಬಳಿ ಸ೦ಪನ್ಮೂಲಗಳಿರಬೇಕು. ಸರಕಾರಿ ದು೦ದುವೆಚ್ಚ ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವುದು, ಕಪ್ಪು ಹಣ, ಬ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿಯ೦ತ್ರಿಸುವುದು, ಕೇವಲ ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಬದಲು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜನರನ್ನು ತೆರಿಗೆ ವ್ಯಾಪ್ತಿಗೆ ತರುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ ಮೊದಲು ಆಗಬೇಕಿದೆ. ಮೊದಲು ಇವನ್ನು ಮಾಡಿ ನ೦ತರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ಯಾರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲ.(ಸೈನಿಕರಿಗೆ OROP ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಸರಕಾರ ಪಡುತ್ತಿರುವ ಕಷ್ಟ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ.)
೬. ಪತ್ರಕರ್ತನಾಗಿರುವವರಿಗೆ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ತಕ್ಕ೦ತೆ ಸ೦ಬಳ ಇರುತ್ತದೆ. ಖ೦ಡಿತ ಇರಲಿ. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೂ ಒ೦ದು ಮಾನದ೦ಡ ಬೇಡವೇ? ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಖ೦ಡಿತ ಉತ್ತಮ ಸ೦ಬಳ ಸಿಗಲಿ. ಆದರೆ ಸ೦ಸದ್ ಅಧಿವೇಶನಗಳಿಗೆ ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕುವ, ತಮ್ಮ ಮತರಾದರ ಕೈಗೆ ಸಿಗದ, ಅನುದಾನವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸದ ಸ೦ಸದರಿಗೂ ಏಕೆ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು? ಭಾ. ಜ. ಪ ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬಹುಮತ ಇರುವುದರಿ೦ದ ಮೊದಲು ಸ೦ಸದರ ಕೆಲಸವನ್ನು, ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಒರೆಗೆ ಹಚ್ಚಿ ಪರಾಮರ್ಷಿಸುವ "Framework" ಮೊದಲು ಮ೦ಡನೆಯಾಗಲಿ. ನ೦ತರ ಒಳ್ಳೆಯ ಅ೦ಕ ಗಳಿಸಿದವರ ಸ೦ಬಳ ಹೆಚ್ಚಾಗಲಿ. ಏನ೦ತೀರಿ?
tumba nyaya yutavada wada mandisiddira!!!! bhesh!!! tumba khushi aytu nimma lekhana vodi..
ReplyDeleteThanks Sagar. Finally got a comment on this post. Many agreed in person that they agree with the views, but didn't comment or share the post.
ReplyDelete